Rosh Chodesh vieren we elke maand om 19.30 uur met het blazen van de Shofar aan het begin van de nieuwe Joodse maand.
In aansluiting daarop gebruiken we op de eerstvolgende Shabbat Brood en Wijn om de verlossing door het offer van Yeshua te gedenken.

Regelmatig houden we op afspraak gespreksmiddagen en -avonden om met gasten en jong ingestroomde bezoekers van onze kehila (gemeente) van gedachten te wisselen over hun vragen aangaande de verschillende nieuwe inzichten betreffende het geloof zoals bedoeld door haShem in Zijn Tora. Deze avonden worden gehouden op afspraak die u telefonisch kunt maken of via de mail van onze contactpagina. Meer informatie vindt u hier: Instroom studies.

Het is een echte zegen om de Bijbel te lezen, en het is een ware lofprijzing als iemand erin leest. Maar iedereen lijkt verschillende dingen uit de Bijbel te halen, en het kan moeilijk zijn om een groep te vinden die hetzelfde gelooft als u.

Wij geloven dat de Yeshua HaMasjiach ons volmaakte voorbeeld is, en dat Hij het voorbeeld voor ons is om na te bootsen, na te volgen. We weten dat we in deze wereld nooit zo goed zullen zijn als Hij is. Maar we geloven overeenkomstig de Schrift dat we slechts in deze wereld en niet van deze wereld zijn. We geloven derhalve dat we geacht worden ons ook in deze wereld uit te strekken naar het zijn als Yeshua, zoals we dat al zijn middels Zijn Lichaam in Zijn Koninkrijk.

Qorintim Aleph (1 Corinthiërs) 11:1
11 Wees navolgers van mij, zoals ik navolger van Masjiach ben.

Het is moeilijk om aan dezelfde standaard te voldoen als Yeshua HaMasjiach en Zijn apostelen hadden. We hebben allemaal emotionele problemen, maar we vinden het belangrijk om de liefde van Yeshua HaMasjiach voor te leven voor onze medemensen. Echt liefhebben van onze broeders is het belangrijkste, maar we geloven ook dat er een aantal bijzonderheden zijn. Omdat Yeshua HaMasjiach graag Zijn geestelijke broeders en zusters ontmoette op de zevende dag, de Sabbat, ontmoeten ook wij elkaar op die dag.

Luqa (Lukas) 4:16-17
“En Hij kwam in Nazareth, waar Hij opgevoed was, en ging naar Zijn gewoonte op de dag van de sabbat naar de synagoge, en Hij stond op om te lezen.”

Veel mensen denken dat de dag van aanbidding werd veranderd in de zondag, maar we zien dat nergens in de Bijbel opgetekend. We willen hier met alle plezier met u over spreken als u dat wilt. Maar wat we zien is dat ons werd opgedragen om de zevende dag, de Sabbat, te gedenken en te onderhouden als een dag van aanbidding en rust alle generaties door, dus eeuwig, al vanaf het eerste begin van de schepping en bevestigd door onze Schepper יהוה (“JHWH”) toen Hij de Tien Woorden aan Israël en de wereld gaf.

Shemote (Exodus) 20:8-11
“Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de Eeuwige, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is. Want in zes dagen heeft de Eeuwige de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de Eeuwige de sabbatdag, en heiligde die.”

U zult waarschijnlijk opmerken dat we veel gebruik maken van de oorspronkelijke Hebreeuwse namen. We willen het gebruik van de oorspronkelijke Hebreeuwse namen vasthouden omdat de naam ertoe doet. We vinden het zelf tenslotte ook fijn als mensen ons aanspreken met onze echte namen, en dus geloven we dat haShem dat waarschijnlijk ook doet, en het is ook gebaseerd op het feit dat het derde gebod ons vertelt om Zijn echte naam te gebruiken, omdat het woord “ijdel” (שוב shav’) in het Hebreeuws iets anders betekent dan in het Nederlands.

Shemote (Exodus) 20:7-8
“U zult de Naam van de Eeuwige, uw God, niet ijdel gebruiken, {shav = ijdel gebruiken-D.w.z. onnodig en ondoordacht gebruiken, misbruiken, fout gebruiken, maar belangrijker nog het betekent ook: niet gebruiken! } want de Eeuwige zal niet voor onschuldig houden wie Zijn Naam ijdel gebruikt.”

Zeker moeten we niet vloeken of de Eeuwige Zijn naam op een negatieve manier gebruiken. Maar in het Hebreeuws betekent het woord “ijdel” zoiets als “het desolaat laten liggen, of ongebruikt laten.” In het Hebreeuws wordt Zijn naam יהוה geschreven. Niemand weet echter zeker hoe deze naam wordt uitgesproken, maar de meeste geleerden zijn het erover eens dat het iets is als “Jahweh”, “Yahuweh”, of “Yehowah”. Daarom gebruiken we twee manieren om haShem aan te spreken; bij het lezen van Tora gebruiken we “Adonai” en in overige gevallen gebruiken we “haShem”.

U zult waarschijnlijk ook horen dat we de Messias aanspreken met Zijn Hebreeuwse naam, “Yeshua”. Terwijl sommige mensen Hem Jezus willen noemen, hebben wij het gevoel dat het, omdat we weten dat Zijn naam Yeshua is, beter is om Hem bij Zijn echte naam te noemen (net zoals wij graag met onze echte naam willen worden aangesproken). Ik zou het niet leuk vinden dat wanneer iemand mijn naam weet en hij me toch aanspreekt met een andere naam, en ik ben ervan overtuigd dat u dit op dezelfde manier voelt. Maar dit slechts terzijde en slechts om u te laten weten waarom we zoveel mogelijk gebruik maken van de Hebreeuwse namen.

We zien ook dat Shaul (Paulus) naar zijn gewoonte naar de synagoge gaat op de Shabbat.

Ma’asei (Handelingen) 13:14-15
“En zij gingen vanuit Perge het land door en kwamen in Antiochië in Pisidië; en zij gingen op de dag van de sabbat de synagoge binnen en gingen daar zitten. En na het voorlezen van de Wet en van de Profeten lieten de hoofden van de synagoge tegen hen zeggen: Mannenbroeders, als er bij u een woord van bemoediging voor het volk is, spreek dan.”

In de dagen van Shaul was er in de synagogen een “overste van de synagoge”, zodat alle zaken geordend zouden verlopen, en ook zouden blijven, maar als een van de aanwezigen (zoals Shaul) iets te delen had dat de anderen zou opbouwen en waarvan ze zouden profiteren, zou deze overste hen de tijd geven om dit te delen.

Het is ook interessant te zien dat Shaul naar de synagogen bleef gaan, ook vele jaren na de bediening van Yeshua. De christelijke kerk leert dat Shaul rondging om “kerken te stichten”, en dat de enige reden dat hij ooit naar de synagoge ging was om de Joden ervan te overtuigen zich te bekeren tot het christendom, en naar zijn nieuwe kerken te gaan. Maar dat is niet wat we zien dat er geschreven staat in het woord. Integendeel, wat we zien is dat Shaul zichzelf bleef identificeren als een Israëliet en daarnaar leefde, en hij vertelt ons dat Elohim Zijn volk niet had verstoten dat Hij tevoren gekend heeft.

Romim (Romans) 11:1-2
“Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Volstrekt niet! Ik ben immers ook een Israëliet, uit het nageslacht van Abraham, van de stam Benjamin. God heeft Zijn volk, dat Hij van tevoren kende, niet verstoten”.

Soms wordt mensen geleerd dat de Eeuwige Zijn volk heeft verstoten, maar dit is niet wat we lezen. De enige keer dat we lezen dat Shaul ooit een aparte plaats van aanbidding heeft opgezet van was toen de overste van de synagoge in Korinthe weigerde te geloven in Yeshua, en opstond tegen hem. Shaul ging en zette een tijdelijke bijeenkomst op bij de buren, waar een man genaamd Justus woonde. En vervolgens kwamen de overste van de synagoge (Crispus) en zijn familie tot geloof in Yeshua HaMasjiach.

Ma’asei (Handelingen) 18:5-8
“En nadat Silas en Timotheüs uit Macedonië gekomen waren, werd Paulus er door de Geest toe aangezet tegenover de Joden te getuigen dat Yeshua de Masjiach is. Maar toen zij zich verzetten en lasterden, schudde hij het stof van zijn kleren en zei tegen hen: Uw bloed zij op uw hoofd, ik ben rein; vanaf nu zal ik naar de heidenen gaan. En hij vertrok vandaar en kwam in het huis van iemand met de naam Justus, die God diende en van wie het huis aan de synagoge grensde. En Crispus, het hoofd van de synagoge, geloofde met heel zijn huis in de Eeuwige; en velen van de Corinthiërs die Paulus hoorden, geloofden en werden gedoopt”.

Er staat niet wat er toen gebeurde, maar hoogstwaarschijnlijk gingen ze allemaal weer terug naar de reguliere synagoge. En we zien dat Shaul met zijn Joodse broer tot het laatste toe bleef praten, dat hij niets heeft gedaan tegen zowel zijn volk (de Joden) als tegen de Joodse gebruiken.

Ma’asei (Handelingen) 28:17-18
“En het gebeurde na drie dagen, dat Paulus hen die de voornaamsten van de Joden waren, bijeenriep. En toen zij bijeengekomen waren, zei hij tegen hen: Mannenbroeders, ik, die niets gedaan heb tegen het volk of de gewoonten van de vaderen, ik ben uit Jeruzalem als gevangene overgeleverd in de handen van de Romeinen. Die wilden mij, nadat zij mij ondervraagd hadden, loslaten, omdat er in mij geen reden te vinden was voor de dood straf”.

De Joden zagen Shaul niet als iemand die gekomen was om de natie van Israël en/of de gebruiken te vervangen, maar alleen als lid van een “sekte” (of “een deel”) van Israël.

Ma’asei (Handelingen) 28:21-22
“Maar zij zeiden tegen hem: Wij hebben geen brieven met betrekking tot u uit Judea ontvangen en ook heeft niemand van de broeders die hier gekomen zijn, iets verkeerds over u gemeld of van u gezegd. Maar wij willen wel graag van u horen wat u denkt, want wat deze sekte betreft, is het ons bekend dat ze overal tegengesproken wordt”.

Het woord “sekte” heeft tegenwoordig een slechte connotatie, maar het verwijst alleen maar naar een “deel” van iets. Bijvoorbeeld, katholieken, protestanten, Grieks-orthodoxe christenen en onafhankelijken zijn allemaal “sekten” binnen het christendom, terwijl er in het moderne Jodendom ook verschillende sekten zijn:

1.    Orthodox Judaïsme (Farizeïsme)
2.    Conservatief Judaïsme
3.    Reformatisch Judaïsme
4.    Karaïtisch Judaïsme (Sadduceïsme)

In de eerste eeuw waren dit de belangrijkste Joodse sekten:

1.    De sekte van de Farizeeërs (Orthodox)
2.    De sekte van de Sadduceeërs (Karaïtisch)
3.    De Essenen
4.    The Nazarenen (gelovigen van Yeshua)

De Farizeeën beschouwden Shaul (Paulus) als een van de kopstukken van de “sekte” van de Nazareners.

Ma’asei (Handelingen) 24:5
“Ons is namelijk gebleken dat deze man een pest is en iemand die oproer verwekt onder al de Joden in heel de wereld, en een vooraanstaand persoon is binnen de sekte van de Nazarenen”.

Merk op dat Shaul niet ontkent dat hij een Nazarener is. In plaats daarvan zei hij dat, terwijl de Farizeeën de Nazarener “manier” van het leven wel een “sekte” noemen, hij nog steeds alles geloofde wat werd geschreven staat in de Torah (de Wet van Mozes), en in de Profeten.

Ma’asei (Handelingen) 24:14
“Maar dit erken ik voor u: dat ik volgens die Weg die zij sekte noemen, op die manier de God van de vaderen dien, en dat ik alles geloof wat er in de Wet en in de Profeten geschreven staat.”

Shaul heeft zichzelf nooit een christen genoemd, of een “geestelijke Israëliet”. In plaats daarvan bleef hij zichzelf zien als deel van het volk Israël, een Jood. De apostelen waren allemaal Israëlieten, die Yeshua aanvaard hebben als hun Messias. Zij bleven de zevende dag, de Sabbat, eren en de originele Israëlitische feesten vieren. Dit komt omdat de Messias zei dat ze niet moesten denken dat Hij was gekomen om een deel van de Torah (Wet) weg te doen, of van een van de profetieën van Israël, maar dat Hij gekomen was om slechts een deel van de profetieën te volmaken (vervullen).

Mattityahu (Mattheus) 5:17-19
“Denk niet dat Ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om die af te schaffen, maar te vervullen. Want, voorwaar, Ik zeg u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is. Wie dan een van deze geringste geboden afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen.”

Soms zeggen Christenen dat, hoewel de Messias zelf zei dat ze niet moesten denken dat Hij gekomen was om ook maar iets weg te doen van de Torah of de Profeten, dat Hij echt wel kwam om weg te doen van hen. Er wordt ons verteld dat dit komt omdat Hij zei dat Hij kwam om een deel van de profetieën te vervullen. Maar als je aan een huwelijk begint, en je huwelijk vol maakt (vervult), betekent dat dan dat je huwelijk nu voorbij is?

In tegenstelling tot wat Shaul heeft gezegd leert het christendom dat de Torah en de Profeten deels worden afgeschaft. Dit geloof steekt voor het eerst de kop op in Markus 9:38.

Marqaus (Markus) 9:38-41
“En Johannes antwoordde Hem: Meester, wij hebben iemand gezien die demonen uitdreef in Uw Naam, iemand die ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt. Maar Yeshua zei: Verbied het hem niet, want er is niemand die een kracht doen zal in Mijn Naam en kort daarna kwaad van Mij zal kunnen spreken. Want wie niet tegen ons is, die is voor ons. Want wie u een beker water te drinken zal geven in Mijn Naam omdat u discipelen van Yeshua HaMasjiach bent, voorwaar, Ik zeg u: hij zal zijn loon beslist niet verliezen.”

De zinsnede “die ons niet volgt” betekent dat zij niet dezelfde dingen geloven dan die de Messias en Zijn apostelen geloofden. Dat wil zeggen dat ze niet geloofden wat Yeshua had gezegd toen Hij zei dat ze niet moesten geloven dat Hij was gekomen om iets weg te doen van de Torah en de Profeten. En dat als we ook maar het kleinste deel van de Torah (de Wet van Mozes) af zouden doen, we zullen worden beschouwd als het minste in het Koninkrijk der hemelen.

Maar mensen houden niet van wetgeving, zelfs niet als deze afkomstig is van de Eeuwige zelf. De meeste mensen vinden het gemakkelijker om te leven met het idee dat ze het eeuwige leven hebben ook als ze niet hoeven te aanvaarden dat ze de wetten moeten proberen te gehoorzamen, dan wanneer ze aanvaarden dat ze wel de wetten moeten proberen te gehoorzamen. Om deze reden groeide het christendom veel sneller dan het originele Nazarener Israëlitische geloof, en dit is de reden waarom Yeshua ons vertelt dat, wanneer Hij terugkomt, er velen zullen zijn die prachtige dingen doen voor Hem, maar zich niet houden aan de Torah.

Mattityahu (Mattheus) 7:21-23
“Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!”

Het Griekse woord voor “wetteloosheid” is “a-nomia”, wat letterlijk betekent, “zonder de wet” (van Mozes). We weten dat dit enkel kan verwijzen naar gelovigen uit de volkeren die in plaats van de Tora de Roomse dogma’s volgen, omdat alleen zij (gelovigen uit de volkeren = Christenen) met “veel” zijn die Hem aanroepen met “Heer”, en profeteren in Zijn naam, boze geesten uitgedreven hebben in Zijn naam, en vele wonderen doen in Zijn naam. Dus, hoewel de liefde het allerbelangrijkste is, zegt Yeshua ons dat als we Hem willen laten zien dat we Hem in waarheid liefhebben, we zijn geboden zullen moeten onderhouden overeenkomstig de Tora van waaruit Hij ons onderwijst.

Yochanan (Johannes) 14:15-16
“Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht.”

In Handelingen 11 wordt veel “niet-Joden” de gave van de Heilige Geest gegeven, en in Handelingen hoofdstuk 15 discussieerden de apostelen hoe deze “verloren stammen” zouden kunnen binnenkomen in de synagogen, en meer zouden kunnen leren over de Torah. Er werd geoordeeld dat ze konden beginnen in de synagogen te komen als ze zich maar zouden onthouden van vier dingen: afgoderij, seksuele immoraliteit, vlees van verstikte dieren en bloed.

Ma’asei (Handelingen) 15:19-21
“Daarom ben ik van oordeel dat men het hun die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet lastig moet maken, maar aan hen moet schrijven dat zij zich dienen te onthouden van de dingen die door de afgoden besmet zijn, van ontucht, van het verstikte en van bloed, want Mozes heeft van oude tijden af in elke stad mensen die hem prediken, want hij wordt elke sabbat in de synagogen voorgelezen.”

JHWH vertelt ons niets toe te voegen aan Zijn wetten of er ook maar iets aan af te doen.

Devarim (Deuteronomium) 12:32
“Dit alles wat ik u gebied, moet u nauwlettend in acht nemen. U mag er niets aan toevoegen en er ook niets van afdoen”.

Zelfs de apostelen hebben niet de bevoegdheid om ook maar iets toe te voegen of weg te nemen van de wetten van de Vader, maar de apostelen waren ook niet bezig iets nieuws te maken. Ze waren gewoon bezig een overzicht te maken van een aantal van de meest belangrijke delen van de Torah voor diegenen die nieuw waren. Dat is de reden waarom Ja’akov bepaalt dat Mosje velen heeft, die “hem prediken” (dwz, leren uit de Torah en de Profeten) elke week in de synagogen vanaf de oudheid. Als de nieuwe gelovigen gewoon deze vier basisprincipes zouden houden dan konden ze in de samenkomsten komen en meer leren.

Dus het idee is dat, degenen die reeds Zijn Geest ontvangen hebben, in de samenkomsten mogen komen van de apostelen en meer mogen leren uit de Torah, de Profeten en de Geschriften als ze zich onthouden van afgoderij, seksuele immoraliteit, van vlees dat is gewurgd, en van bloed. Er zijn verschillende interpretaties over wat die dingen betekenen, maar dat wat het grootste probleem lijkt te zijn in de moderne tijd is de seksuele immoraliteit. We begrijpen dat het huwelijkse verbond heilig is en dat het de bedoeling was als een levenslang verbond tussen een man en zijn vrouw. Volgens de Schrift is elke vorm van seks buiten die levenslange verbintenis tussen een man en zijn vrouw, of enige vorm van onrechtmatige echtscheiding, seksueel immoreel.

Mattityahu (Mattheus) 5:31-32
“Er is ook gezegd: Wie zijn vrouw verstoot, moet haar een echtscheidingsbrief geven. Maar Ik zeg u dat wie zijn vrouw verstoot om een andere reden dan hoererij, maakt dat zij overspel pleegt; en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel”.

Het huwelijk is een heilige instelling. In andere studies laten we zien dat als een vrouw, die al weggezonden is vanwege overspel, hertrouwt dan is het verbond tussen haar en haar man verbroken, en is hij niet meer verantwoordelijk voor haar. Echter, als ze niet hertrouwd, ook al kan hij haar verlaten (van haar te scheiden) als ze seksueel immoreel is, is ze nog steeds zijn vrouw, en dient hij voor haar te bidden al zijn dagen. Het doel is dat ze terugkeren in een gezond en gelukkig huwelijk, zowel omwille van hun geloften voor de Eeuwige alsook omwille van de kinderen, en omwille van de samenleving.

De kwestie van de echtscheiding en hertrouwen is zeer complex, en het kan zeer emotioneel en pijnlijk zijn voor sommigen. Ons doel is niet om over iemand te oordelen, maar om te helpen de normen van JHWH te leren kennen, zodat degenen die het juiste willen doen voor het aangezicht van de Eeuwige dit kunnen doen, maar ook zodat de volgende generatie kan worden onderwezen over de manier waarop het zou moeten gaan. Als u gescheiden bent en hertrouwd bent, en daarna tot geloof in Yeshua gevonden hebt, dan dien je gewoon “te blijven in de roeping van waaruit u opgeroepen bent”.

Qorintim Aleph (1 Corinthiërs) 7:20
“Laat ieder blijven in de roeping waarin hij geroepen is”.

Wij begrijpen dat relaties complex kunnen zijn. Het is niet altijd nuttig bestaande huwelijken te verbreken, en terug te gaan om de oude opnieuw te proberen, vooral als een van de oude partners geen gelovige is. Als uw situatie moeilijk is kunnen we u helpen om te begrijpen wat de Eeuwige in Zijn woord zegt over deze kwestie. Wij zullen u niet vragen om iets te geloven alleen maar omdat wij het zeggen. Integendeel, wat we willen is dat u deze zaken zelf goed gaat bestuderen voor uzelf, en de Vader zelf Zijn woord rechtstreeks aan u te laten openbaren.

Wij geloven dat niets zo gezaghebbend is als de woorden van de Vader en de Zoon, of de woorden van de Profeten (terwijl ze Elohim’s woorden spraken). Dit is omdat de woorden van Elohim hoger zijn dan de woorden van de mens.

We zijn blij samen als broeders de Bijbelse waarheden met elkaar uit te zoeken uit Zijn Woord. Wij hopen dat u ook het woord van de Vader de eerste plaats geeft in uw leven, en dat u ons uw vragen stelt, over welk deel van ons geloof dan ook, dat voor u onduidelijk is. We zijn blij om dingen samen te bestuderen als medestudenten van Zijn woord.

Voel u vrij iets mee te brengen om te lunchen tussen onze samenkomsten. Maar omdat het delen van voedsel een zeer oud en vriendelijk Israëlitisch gebruik is verzoeken we u echter wel voedsel mee te brengen dat in overeenstemming is met de reine spijswetten van Leviticus 11. Al het vlees moet zijn van “reine” dieren (dieren die een gespleten hoef hebben en alleen herkauwers). Voorbeelden hiervan zijn rund, lam en geit. Vogels mogen geen roofvogels (vogels die andere vogels te eten) zijn, maar kip, kalkoen, eend en wilde kippen zijn allemaal goed. Vis moet zowel vinnen als schubben hebben (bijvoorbeeld zalm, heilbot, kabeljauw, forel). We proberen ook zo schoon mogelijk te eten. Eten hoeft niet biologisch te zijn maar neem gezonde dingen mee.

Als dit allemaal zinvol is voor u, dan zouden we zeer gezegend zijn om u onder ons te hebben voor de sabbat. We vinden het fijn om tijd met onze vrienden door te brengen, en om te lezen en studeren uit de Schrift.

Moge de Eeuwige u en uw familie zegenen.
In de naam van Yeshua, Shalom,

Omein