Het vergelijken van de plagen in Exodus met de plagen in Openbaring is leerzaam. Wat ontbreekt in het Exodus-hoofdstuk is de “opname”.
De griezelige gelijkenis van de plagen van Openbaring en de plagen van Exodus heeft de aandacht van veel bijbelstudenten gekregen. Wat natuurlijk ontbreekt in Exodus is de zogenaamde “opname”. En het zal een echte Bijbelstudent dan ook niet verbazen dat de zogenaamde “opname” ook niet in Openbaring te vinden is.
Het concept van een “opname” komt in de eerste plaats uit deze passage:
Maar ik wil niet, broeders, dat u onwetend bent ten aanzien van hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus ontslapen zijn, terugbrengen met Hem. Want dit zeggen wij u met een woord van de Heere, dat wij die levend zullen overblijven tot de komst van de Heere, de ontslapenen beslist niet zullen voorgaan. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. Zo dan, troost elkaar met deze woorden. Maar wat de tijden en de gelegenheden betreft, broeders, is het voor u niet nodig dat men u schrijft. Want u weet zelf heel goed dat de dag van de Heere komt als een dief in de nacht. Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid, dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, zoals de barensweeën een zwangere vrouw, en zij zullen het beslist niet ontvluchten. Maar u, broeders, bent niet in duisternis, zodat die dag u als een dief zou overvallen. U bent allen kinderen van het licht en kinderen van de dag. Wij zijn niet van de nacht en ook niet van de duisternis.
1 Thess. 4:13-5:4
Natuurlijk herinnert de vermelding van een “dief in de nacht” sommigen aan de passage uit Mattheüs 24 die populair werd gemaakt door de serie “Left Behind”:
Maar die dag en dat uur is aan niemand bekend, ook aan de engelen in de hemel niet, maar alleen aan Mijn Vader. Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal weggenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal weggenomen en de ander zal achtergelaten worden. Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal. Maar weet dit, dat als de heer des huizes geweten had in welke nachtwake de dief komen zou, hij waakzaam geweest zou zijn, en niet in zijn huis zou hebben laten inbreken.
Matth. 24:36-43
Het lijkt allemaal vrij voor de hand te liggen voor iedereen die in de dispensatietheorie wordt onderwezen. Voor hen is er een opname van gelovigen voorafgaand aan de “Grote Verdrukking”. Voor hen moet dat zo zijn.
Geliefden, “opname-theologie” is een uitvinding van dispensationalisme. Het staat niet in Exodus en niet in Openbaring. Het staat niet in Daniel. Het staat niet in Mattheüs 24, en zelfs niet in 1 Thess. 4. Oh, wees zeker er zullen wezens “binnengehaald” worden om de Messias te ontmoeten, maar er is geen speciale opname van gelovigen voordat Israël “de moeite van Jakob” ondergaat. Deze lering is een noodzakelijke leer van het dispensationalisme – uitgevonden om het zogenaamde ‘kerktijdperk’ uit te leggen en waarom de profeten niet over de ‘kerk’ maar over ‘Israël’ spreken. Misschien ken je hun logica: “God had een volk, dat was Israël … toen schakelde hij over naar de kerk, zij werden zijn volk … en later zal hij de kerk uit deze wereld opnemen en daarna zal hij veranderen en terugkeren naar Israël – zij zullen dan weer Zijn volk zijn”.
Voor degenen die het “voedsel” van Tim LaHaye lezen, jullie hebben hopelijk dan ook daadwerkelijk Matth 24 gelezen en weten dat zijn visie om “left behind” te worden precies omgekeerd is. Geliefden, in de dagen van Noach, en in de profetie van Yeshua, werden de rechtvaardigen niet “opgenomen” of “weggenomen” – nee, het zijn de goddelozen die worden weggenomen. De rechtvaardigen zijn degenen die worden ‘achtergelaten’. Geloof me niet op mijn woord maar lees het eens opnieuw:
Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal weggenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal weggenomenen de ander zal achtergelaten worden.
Matth 24:37-41
Bedenk dat in de Schrift de rechtvaardigen altijd zijn achtergebleven. Het zijn telkens weer de goddelozen die worden weggenomen.
We kennen allemaal het kwaad dat ‘vervangingstheologie’ wordt genoemd. Dispensationalisme lijkt heel goedaardig. Zeker, dispensationalisten zijn veel vriendelijker tegenover Israël. Hoe dan ook, Dispensationalisme is vals en je kunt een dispensationalist altijd herkennen door te vragen naar de “Opname”.
Houd moed, geliefden. Jullie zijn geënt op en verbonden met Israël (Romeinen 11, Efeziërs 2-3), er is een tijd van beproevingen die over de hele aarde komt. God zal Israël bewaren – niet door haar uit de wereld te halen, maar door haar te behouden als een eeuwig getuigenis van Zijn trouw. En met Israël allen die Emoenah (het Geloof, het Vertrouwen, de Kracht en de Liefde) in Yeshua hebben behouden.
Overweeg het volgende: in Exodus kwamen de eerste drie plagen over alle inwoners van Egypte, zowel de Israëliet als de Egyptenaar. Echter, bij de laatste zeven plagen keken de Israëlieten slechts toe, omdat alleen de Egyptenaren die plagen ervoeren. Interessant. Zeven plagen … net als in Openbaring 15.
Worden de rechtvaardigen ‘opgenomen’ of ‘meegenomen’ vóór de tijd van beproevingen? – nee! De Bijbel leert dat Israël, en degenen die aan haar zijn toegevoegd, in die tijd zullen worden bewaard.
Tot 3 keer gaat het over het inzamelen van de oogst en het verrassende is dat de gelovigen die verzegeld zijn in Yeshua niet als eerste worden weggenomen. Uit alle gelijkenissen blijkt dat zij die NIET verzegeld zijn door geloof in Yeshua worden weggenomen en zelfs verbrandt worden.
Math. 13:30
Math. 13: 41-43
Math. 13: 49-50
Iets om thuis verder te bestuderen, zeer de moeite waard.
Het onkruid tussen de tarwe
24 Een andere gelijkenis hield Hij hun voor. Hij zei: Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan iemand die goed zaad zaaide in zijn akker.
25 Maar toen de mensen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe, en ging weg.
26 Toen het gewas opkwam en vrucht voortbracht, kwam ook het onkruid tevoorschijn.
27 De dienaren van de heer des huizes gingen naar hem toe en zeiden: Heer, hebt u niet goed zaad in uw akker gezaaid? Waar komt dan dit onkruid vandaan?
28 Hij zei tegen hen: Een vijandig mens heeft dat gedaan. De dienaren zeiden tegen hem: Wilt u dan dat wij erheen gaan en het verzamelen?
29 Maar hij zei: Nee, opdat u bij het verzamelen van het onkruid niet misschien tegelijk ook de tarwe zelfuittrekt.
30 Laat ze allebei samen tot de oogst opgroeien, en in de oogsttijd zal ik tegen de maaiers zeggen: Verzamel eerst het onkruid en bind het in bossen om het te verbranden, maar breng de tarwe bijeen in mijn schuur. van de wereld..
Uitleg van de gelijkenis van het onkruid
36 Toen Jezus de menigte had laten weggaan, ging Hij naar huis. En Zijn discipelen kwamen bij Hem en zeiden: Verklaar ons de gelijkenis van het onkruid op de akker.
37 Hij antwoordde en zei tegen hen: Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen.
38 De akker is de wereld, het goede zaad zijn de kinderen van het Koninkrijk en het onkruid zijn de kinderen van de boze.
39 De vijand die het gezaaid heeft, is de duivel; de oogst is de voleinding van de wereld en de maaiers zijn engelen.
40 Zoals dan het onkruid verzameld en met vuur verbrand wordt, zo zal het ookzijn bij de voleinding van deze wereld:
41 de Zoon des mensen zal Zijn engelen uitzenden, en zij zullen uit Zijn Koninkrijk verzamelen alle struikelblokken, en hen die de wetteloosheid doen,
42 en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal gejammer zijn en tandengeknars.
43 Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon, in het Koninkrijk van hun Vader. Wie oren heeft om te horen, laat hij horen.
Het visnet
47 Het Koninkrijk der hemelen is ook gelijk aan een net, uitgeworpen in de zee, dat allerlei soorten vissenbijeenbrengt.
48 Als het vol geworden is, trekken de vissershet op de oever. Ze gaan zitten en verzamelen de goede vissenin vaten, maar de slechte gooien zij weg.
49 Zo zal het bij de voleinding van de wereld zijn: de engelen zullen uitgaan en de slechten uit het midden van de rechtvaardigen afzonderen,
50 en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal gejammer zijn en tandengeknars.
51 Jezus zei tegen hen: Hebt u dit alles begrepen? Zij zeiden tegen Hem: Ja, Heere.
52 Hij zei tegen hen: Daarom, iedere schriftgeleerde, in het Koninkrijk der hemelen onderwezen, is gelijk aan een heer des huizes die uit zijn voorraad nieuwe en oude dingen tevoorschijn haalt.
1 Thess 4 spreekt over “wij levenden die achterblijven tot de komst….”:
“wij levenden die achterblijven” gaat dus over Matth 24 en “tot de komst” wijst naar het eindmoment van het 1000 jarig rijk waar nogmaals ieder voor de troon van Hashem verschijnt.
Matth. 24:40 wordt het woord paralambanõ gebruikt in het Grieks en in Hebreeuws לכחת wat beiden neerkomt op wegnemen, sterker nog het betekent; bijeenbrengen om buiten te sluiten (receive to be discharged in het engels).
paralambanõ slaat dus op hen die verzameld worden om vervolgens weggedaan/vernietigt te worden.